این آخرین روز در سال میلادی ۲۰۱۱ هست ، از یکی دو ساعت دیگه از یه جای دنیا شروع میشه رسیدن سال ۲۰۱۲ رو جشن گرفتن ، با ترقه ، فشفشه ، آتیشبازی و شادی کردن و سال نو رو به هم تبریک گفتن ،،،
انگار که اصلا جهان مال این چند تا کشوره و کشورهای دیگه یا باید مردمشون برای جشن گرفتن با عزیزانشون به قبرستون‌ها برند ، یا جلوی زندانها و یا اگر هم جشن میگیرن باید با ترس و لرز باشه که مبادا پاسدارها بریزن ، بگیرن ، ببرن و اون بلایی که سر دیگران آوردن رو سر اینها بیارن !...
جالب اینجاست که خود پاسدارها و فرمانده‌ها و رهبران اونها هم میترسن که مبادا خدایی نکرده دیگه سال بعد سر قدرت نباشن و به سرنوشت صدام یا قذافی و مبارک یا در حالت بهترش بن علی دچار بشن !!،،،
و من از خودم میپرسم : تمام این قصه‌ها و این بازیها رو کی پشت صحنه میگردونه ؟ کی با قذافی توسط تلفن دستیش تا آخرین لحظه در تماسه؟ و بهش میگه نگران نباش ما از این مخمصه بیرون میکشیمت ، همه چی درست میشه ! این فقط یه بازیه !؟،،،،
به یاد فیلم " گیم " افتادم که مایکل داگلس هنرپیشه ی فیلم هر اتفاق ناگواری که براش می‌‌افته مدام به خودش زیر لب میگه : این یه بازیه !! این یه بازیه !!،،،،
ولی آیا زندگی‌‌های ما هم فقط یه بازیه ؟ اگه بازی هست که چرا باید همیشه ما بازنده باشیم ؟ اگه بازی نیست که باز چرا این احساس باختن به سراغ ما میاد ؟ آخه وقتی هیچ بازی در کار نیست ، خب باختن هم نباید در کار باشه دیگه ! درسته ؟ ،،، پس چرا ماها یعنی درست کشورهایی که میتونن خوب زندگی کنن اینجور اسیر هستن و هیچوقت هم برنده نمیشن ؟
دست کم در این سه چهار قرن گذشته ! حالا اگه نخواهیم بگیم که چهارده قرن گذشته !!،،،،
در هر صورت طبق عادت به همتون سال نو رو شادباش میگم و آرزو می‌کنم در سال جدید بتونیم اثری هرچند کم در سرنوشت خودمون داشته باشیم و این چرخ فلک رو کمی هم به میل خودمون بچرخونیم ! آیا این توقع زیادیه ؟
یادم میاد سالها پیشتر این دو بیت رو سروده بودم
خیز و بچرخان تو خود این چرخ فلک را به دست
وگرنه چرخی نزند به خواه دل چرخ هست
شادی تویی ، غصه تویی ، رهرو و رهگشا تویی
ای همه کس اراده کن که نیست گردد از تو هست
------------
مجید رحیمی ۳۱ دسامبر ۲۰۱۱ مونیخ
No comments:
Post a Comment