شور بختانه در این دوران سیاه کشورمان که سنگ بلا از هر سؤ میبا رد هنرمندا ن قدیمی که مردم سالها با آنها هزاران خاطره در سینه داشتند یک به یک از جمع،چون شمع خاموش میشوند و میروند تا به خورشید عشق بپیوندند... بیژن،پرویز،هایده،مهستی،ویگن و دهها هنرمندی که در این سالها ما را تنها گذشته و رفتند، کی و چه زمانی کسی خواهد آمد که جای این عزیزان را پر کند ؟
به گمان من دیگر از این دست هنرمندان مام میهن نخواهد زایید چراکه این عزیزان محصول زمان خودشان بودند ... روزگاری نه چندان دور همین هنرمندان با هنر‌شان دلهای این ملت را به آسما نها میکشاندند و در آنجا به همنشینی با خدا دعوتشا ن مینمودند تا آنکه شیطان در نقاب فرشته‌ای از راه رسید و شب آمد، و غم آمد، و سیاهی آمد، ... آنگاه فرشتگان واقعی یکا یک به دیدار عشق شتافتند و ما را همواره از نبودشا ن غمگینتر از پیش ساختند. روانشا ن شادباد و یادشان همواره در دلها... میم- ر -شا پور
