ساحل کجاست؟
کشیده‌ای مرا به صحنه ی فریاد
و من با صدای بلند نام خود را می‌خوانم
تا باور کنم هستی‌ام را
تا بدانم که این بودنم
دلیل تغییر میتواند باشد
تا که بودن را دوست بدارم
و برایش بجنگم
گمان دارم تا پیش از حضور تو
من همچون رودی بودم
جاری،
خلاف جهت خود!
و شناگری ساکن!
در میانه ی اقیانوس زندگی
و اکنون حس می‌کنم زندگی را در تغییر،
در حرکت،
در خود را فریاد زدن
و همگام با خود شنا کردن
و نهراسیدن از دیدن خط پایان
گاهی پایان چه زیبا میشود!
راستی! این نزدیکیها ساحل کجاست؟
مجید رحیمی ۲۱ دسامبر ۲۰۱۳ مونیخ
No comments:
Post a Comment