ضربه‌ای که ماجرای زندان ابوغریب به آمریکا زد بزرگتر از ترور ۱۱ سپتامبر بود!!

طاها یاسین، شهروند عراقی که سه ماه تمام در ابوغریب زیر بازجویی بود نیز به اربیل آمد تا به دور از انفجارهای بغداد با ما صحبت کند. او سال ۲۰۰۳ تصادفا در همان لحظه‌ای که یک خودرو نظامیان آمریکایی در بغداد منفجر می‌شود در محل بوده و یک دوربین هم با خود داشته. طاها از دهشان به بغداد آمده بوده تا این دوربین را برای عروسی عمویش کرایه کند. 
«علی القعیسی، هم مدتی را در ابوغریب بوده. او هم در این زندان، هم خودش ماجراها و شکنجه‌های عجیب و غریب دیده و مورد تجاوز واقع شده و هم دیده که مثلا چگونه پسری را واداشته‌اند که بر روی پدرش ادرار کند. علی حالا به دلیل ضرباتی که به زانویش در زندان وارد آمده قدرت ایستادن و راه رفتن ندارد. او فقط این شانس را داشته که به وسیله سازمان ملل به برلین منتقل شود و تحت مداواهای روانی قرار گیرد. سه سالی می‌شود که با حقوق بیکاری در برلین روزگار می‌گذراند و تحت مداوای روانی است، از جمله از طریق نقاشی. آرزویش این است که دیک چینی و رامسفلد به محاکمه کشیده شوند و خودش هم یک سه چرخه مخصوص فلج‌ها نصیبش شود، دومی ظاهرا زودتر متحقق خواهد شد.»
---------------
اما سال ۲۰۰۹ که دولت بوش کنار رفت، سرانجام گزارش دویست صفحه‌ای مجلس سنا منتشر شد که در آن از جمله آمده است: « فضا و شرایطی که به شکنجه و بدرفتاری‌ با زندانیان در ابوغریب انجامید را دستورات و خواست مقامات بالا ایجاد کرد.» 
اما نه چینی و نه رامسفلد دادگاهی نشده‌اند، عناصری هم که در زندان ابوغریب به اجرای فرامین آنها مشغول بودند به زندان‌هایی تا حداکثر ده سال محکوم شدند که اکثر آنها در نیمه‌های راه به دلیل «خوش‌رفتاری» آزاد شدند. دولت آمریکا هم تا کنون حاضر نشده به قربانیان ابوغریب صناری بپردازد.
http://gashtha.blogspot.de/2014/04/blog-post_28.html#links