در جبهه‌ ی قصرشیرین و قله‌های خونین بازی دراز که با جانبازی دلیر مردان ارتش و نیروی هوایی به آغوش مام میهن بازگشته بود ،،، مشکل بزرگ ما اما در کنار تمامی‌ مشکلات وجود بسیج و سپاه بود که نه مطیع بودند و نه متاع!! 
نه راه را میدانستند و نه از فرماندهان ارتش حرف شنوی داشتند و مدام برای ما دردسر آفرین بودند ...
از جمله به هنگامه پیشروی شبانه که در سکوت مطلق میبایست صورت گیرد ، بسیجی‌ دوره ندیده و وحشت کرده ناگهان صلوات !! سر میداد و دشمن هم خط را زیر گلوله باران خود می‌گرفت...
چه کشته‌هایی‌ که ایران بخاطر حماقت این عزیزان!! در این هشت سال جنگ تقدیم این جنگی نمود که فقط دو سال نخستش دفاع بود و آن شش سال دیگرش حماقت و کینه ی رهبر جمهوری اسلامی حاکم بر ایران ...
این روزها در سالگرد آن جنگ خانمان سوز نظام جمهوری اسلامی دوباره هوس جنگ دارد !...
این‌ بار اما نخست فرزندان این حاکمان باید در خط مقدم بایستند و بعد از آنها بسیجی‌ها و سپاهی‌ها و بعد از آنها تازه ارتش ...
ننگ بر جنگ باد !!