ابوسعید ابوالخیر شاعر قرن هفتم که اگر با سعدی هم دوران نمی‌شد، خود ستاره ی آن قرن میگشت همسری داشت بد اخلاق و زشت روی و غرغرو که در سفر بود و چون به منزل بازگشت، ابو سعید در مجلسی با دوستان بود که نوکر سراسیمه به مجلس وارد گشت و روی به او گفت: 
بانو بر منزل فرود آمد !.. 
و ابو سعید به حالتی‌ نیمه شوک گفت:  
ای کاش که منزل بر بانو فرود می‌‌آمد!