!!تبریز این همیشگی‌ مکان آغاز یک تحول

لازم نیست که از زمان خود بسیار دور شویم تا پهلوانی‌های تبریزییان را برشمریم ! چرا که همین حرکت

مروز ما ادامه ی مشروطه است که سرآغاز آن از شهر تبریز و استان آذربایجان است با آمدن ستارخان سردار و باقرخان سالار ملی‌ همراه با یارانشان به سوی تهران و همینطور سردار اسد بختیاری و نیز دیگر مبارزان دوران نخستین مجلس ملی‌ که در آن مردم برای خود تصمیم میگیرند !! و اما امروز که نظام کشور نظامی بسیار خونخوار تر از شاهان قاجار است مردم غیور تبریز میدانند که چگونه این شهر را قبرستان فرستادگان و ماموران رژیم جمهوری نامقدس اسلامی سازند ! رژیمی که نه به مرجع تقلیدی چون آیت الله شریعتمداری احترام گذاشت و نه به میر حسین موسوی که از خطه ی آذربایجان می‌‌آید !! و البته مسلّم است که از فردا تمام ایران برپا خواهد خاست ! اما آذربایجان و در راس آن شهر تبریز که در طول تاریخ زبانزد بوده است فردا شجاعتی غیر قابل تصور از خود نشان خواهد داد ! چرا که غیرت جوانان آذری نمیتواند این توهین را بیش از این تحمل کند !! ننگی که در این ۳۲ سال چون لکه‌ای سیاه بر تاریخ ایران نشست باید با دست شما عزیزان پاک گردد تا روح ستارخان و باقر خان و بیشتر از همه روح زرتشت از شما و از همه ی زنان و مردان و کودکان و پیران این سرزمین خشنود گردد ... همه ی ما مسئول هستیم و همه ی ما میتوانیم به اندازه ی خود ضربه‌ای بر این نظام ننگین و دشمن ایرانزمین وارد آوریم !! به روح کورش بزرگ بنگریم که در تک‌ تک‌ ما حلول کرده و ما را بر آن داشته تا ساکت ننشینیم و نابودی ایران را نظاره نکنیم ! خون قهرمانی و پهلوانی در رگ تک‌ تک‌ ماست که فردا اثر آنرا رژیم منفور جمهوری اسلامی و جهان خواهد دید !! جوانان غیور کرد ، بلوچ ، فارس ، خوزستانی ، آذری ، گیلانی و مازندرانی و هر کجای این سرزمین مام میهن چشمش به قدم شماست !! مام میهن را از خود خشنود سازیم چرا که در پایان زندگی‌ به آغوش آن باز خواهیم گشت ! نخواهیم که ترس باعث آن شود که خدایی نکرده در برابر مام میهن شرمسار شویم !! برخیزیم و حتی اگر قرار باشد جان در راه میهن دهیم آن جان را با کامل میل فدای مام میهن و آیندگان نماییم و با شرافت و آزادگی به ابدیت بپیوندیم !! اما ایران را آزاد ببینیم !! پاینده باد روح آزاد مام میهنمان ایران ... بوسه بر قدم هاتان میزنم که برای ایران برداشته شوند و بر این بوسه افتخار می‌کنم

نه - اسفند ۱۳۸۹

مجید رحیمی