!!خطاب به ارتشی‌های با غیرت و میهن پرست

ای ارتشی‌های وطن پرست و با غیرت !! ای سربازان ، درجه داران و افسران ایرانی‌ که هنوز خون ایرانی‌ بودن در رگ هاتان جاریست !! شما همیشه با ملت بوده اید ... در جنگ ۸ ساله این شما بودید که میهن را از چنگ صدام وحشی نجات بخشیدید و اجازه ندادید که دست کثیف صدام به کودکان و زنان این مرز و بوم برسد !! ملت نیز به درستی‌ شما را دوست دارد و از خود میداند !! امروز اما این جوانانی که برای نجات مام میهن از چنگ دشمنان داخلی‌ در راس حکومت به خیابان‌ها می‌‌آیند همان کار شما را که در جنگ ۸ ساله انجام دادید ادامه میدهند !!! این جوانان همان کودکان دیروز هستند که شما حامیشان بودید تا دست صدام و صدامیان به گهواره‌شان نزدیک نگردد !!! و اکنون دوباره شما هستید که اینبار آنان را در برابر بزرگترین دشمنان ایران در طول تاریخ حفاظت می‌کنید با این تفاوت که این جوانان از جان گذشته دیگر کودک نیستند و میدانند که چه میکنند و چه می‌‌خواهند !! و این حرکت امروز خود را وظیفه ی خود دانسته و خطرات را به جان خریده و به جنگ با ضحاک به میدان آمده اند !!! ای ارتشی‌های غیور !! اکنون نوبت شماست که به حمایت این جوانان به نظام ننگین جمهوری اسلامی اولتیماتوم دهید و به آنان بگویید که اگر قطره خونی از این جوانان بچکد نظام با کل دریوزگانش با شما روبرو خواهند بود !!... من در همان زمان جنگ این سعادت را داشتم تا در کنار شما به جنگ با صدام بپردازم و رشادت و جوانمردی شما را در سخترین لحظات شاهد باشم !! امروز هم کمتر از دوران جنگ نیست ! با این تفاوت که دشمن داخلی‌ بارها بی‌رحم تر و وحشیتر از صدام است !! به وظایف انسانی‌ و ملی‌ و میهنی خود پشت نکرده و با ملت همراه شوید ! چنانچه همیشه بوده اید ! اما امروز ملایان میخواهند که شما را از ملت جدا سازند تا بهتر بر عمر ننگینشان ادامه دهند ! این فرصت را به دشمن‌ترین دشمن ایران ندهید !!! امروز ایران و مام میهن به شما بیش از هر زمان دیگری احتیاج دارد ! به روح آن سوگند ی که یاد کردید و به وظایف خود و بیش از همه به قالب ایرانی‌ خود بیندیشید و هر آنچه که در توان دارید برای این سرزمین در طبق اخلاص قرار دهید که کوچکترین پاداش این از جان گذشتگی رهایی مام میهن است .... صمیمانه‌ترین بوسه‌هایم را تقدیمتان مینمایم که شما ناجی میهنم ایران هستید!! دوستتان دارم و می‌دانم

که همیشه دلتان با مردم بوده و هست !! اول اسفند ۱۳۸۹ مجید رحیمی - مونیخ