کاخ جمهوری اسلامی 
آیت الله اردوغان
نیمه ساز فرو ریخت!

 

فقط همین را کم داشتیم که  سلطان بی‌ تاج در کشور همسایه یعنی‌ ترکیه یک جمهوری اسلامی آن هم از نوع ترکش به راه بیندازد! 
که البته مردم هشیار این کشور با حضور خود و با نواختن یک سیلی‌ به گوش حزب حضرت اردوغان به این سلطان فهماند که اینجا ترکیه است! 
و اگر توانستی در سیزده سال گذشته این کشور و این مردم و دموکراسی نیم بند ما را به اسارت بگیری، بدان که دیگر این راه به پایان رسیده و این تازه آغاز پایان توست!

آیت الله اردوغان که زمانی‌ شهردار استانبول هم بوده، در زمان نخست وزیری خود پشیزی برای رئیس جمهوری یعنی‌ آقای گول که او هم از همین حزب است و دوست دیرینه‌ی او نیز بوده، قائل نمی‌شد!
اما با رسیدن به پست ریاست جمهوری و با تغییر قانون اساسی‌ کشور این سلطان بی‌ تاج خود را همه کاره‌ی کشور ساخته است! تا جایی‌ که بسیاری صداها در گلو خفه شده، و او با تصمیمات خود کشور را به سوی اسلامی کردن بیش از پیش سوق میداد.

البته بایسته است که از قدم‌های اقتصادی بسیار اندیشیده شده و به جای او هم تقدیر به عمل آوریم! که باعث رونق اقتصادی این کشور گشت. 
اقتصادی که شاید بدتر از اقتصاد امروز ایران بود، چرا که ایران دارای نفت است و بالاخره یک آب باریکه‌ای وارد کشور میگردد! (البته منظور در زمان همین تحریمهاست) اما ترکیه از این نفرین که به شکل نعمت است بی‌ بهره مانده!
رشد اقتصادی ترکیه در سیزده‌ سال گذشته تا همین دو سال پیشتر بین نه و یازده درصد بوده است که این یک انقلاب سازندگی در اقتصاد است، اما درست همین مساله باعث مشتبه شدن امر به این آقای اردوغان شد که ایشان گمان کرد "نظر کرده است" و از سوی "خدا آمده" تا جهان را نجات بخشد و آن هم از طریق اسلامی و آن هم آن اسلامی که خود معرفی می‌کند!! 
که ملت امروز البته یک بیلاخ نشانش داد!
------------------
اگر ملت ما هم چنین منسجم و چنین بیدار و آگاه می‌بود، هرگز به دار و دسته‌ی خمینی این اجازه را نمیداد که روسری روی سر زنان کشور بکشند! و اینگونه کشور را در قعر جهنم بنشاند!
امروز با حضور گسترده‌تر احزاب مخالف حزب حاکم در مجلس این کشور، دست و بال اردوغان بسته خواهد شد و اردوغان نخواهد توانست که به آرزوی دیرین خود یعنی‌ "سلطان شدن" دست یابد!
چرا که او تصمیم داشت یک ولایت فقیه، آن هم از نوع ترکش در کشور ترکیه سکولار به راه بیندازد!
از بیداری و هشیاری مردم ترکیه لذت میبرم، چرا که آنها حتی اگر پا به راه خطایی هم بگذارند، سر اولین چهاراه، راه درست را انتخاب کرده و به راه صحیح ادامه میدهند! و نه مثل کشور ما که ۳۶ سال است به سوی جهنم میرود و هنوز هم پایانی بر آن متصور نیست! 
خدا به فریادمان برسد و بیدارمان کند و شجاع مان... چرا که خیلی‌ از ما راه درست را می‌شناسیم اما از سر وحشت خفه‌خون گرفته‌ایم!!
مجید رحیمی ۸ جون ۲۰۱۵ مونیخ