نسرین ستوده ی عزیز ! 

درود من بر آن زنی‌ که فرزندی چون تو در رحم خویش پروراند و چون پا به گیتی‌ نهادی چنان آموزاندت که این شدی که هستی‌ ! 
حال آن بانو درست در زمانی‌ که در بند ظلمت گرفتاری رخت از این جهان برمیبندد و به جاودانگی میپیوندت تا سربلند در برابر عظمت حقیقت و روشنی با غرور بایستد و بگوید :‌ 
ای راستی‌ همیشه پیروز! بنگر این قامت فرزند من نسرین است که در برابر شب و ظلمت ایستاده و همه ی نامرادیها را به دوش می‌گیرد اما خم به ابرو نمی‌‌آورد! 
آری نسرین گرامی‌ تو باعث افتخار مادر بزرگوارت و همه ی مادران فرزند از دست داده و تمام ملت ایران و آیندگان هستی‌ .... 
یعنی‌ تو با این تصمیم ایستادگی در برابر تاریکی‌ به جهان نشان دادی که روشنی همیشه پیروز است ! تو از موکلین خود و از جوانان میهن آموختی که میتوان در برابر ظلم ایستاد و پیروز شد !! 
درود بر تو و درود بر روح مادر گرامی‌ و آزاده ات .... 
ما همه در هر کجای جهان بیاد تو و غمی که اکنون بر روی دوش داری هستیم! 
راستی‌ به تو نیروی بیشتری بدهد  .... 
مجید رحیمی ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ مونیخ