سهراب سپهری میگوید :
کاش دانه‌های دل مردم پیدا بود ....
و من در این قطعه میگویم :
چه اندوهی تو بر جانم نشانی
به هنگامی که خود اندوه ناکی
در این دم از خودم بیگانه گردم
ز غم دیگر ندارم هیچ باکی
بگویم عالم فانی همین است ؟
برای این جهان اینگون هلاکی ؟
بدان تا هر کجا بالا نشینی
فرود آیی فرود، زآنکه ز خاکی
ز خاکم من اگر، اما تو ابری
که میباری گهی از فرط پاکی
اگر اندازه باشد بارش ابر
زمین شاکر شود نی آنکه شاکی
بیا مستی به جان من نشان و
بگو از بهترین انگور و تاکی
و بنما دانه ی دل را که دانم
انار سرخ ساوه یا اراکی ؟
انار سرخ ساوه یا اراکی ؟
مجید رحیمی ۲۲ دسامبر ۲۰۱۲
( یک روز بعد از نابودی جهان ) مونیخ
No comments:
Post a Comment