زرتشت بزرگ گفت : 
من برای جنگ با تاریکی‌ شمشیر بدست نمیگیریم ، 
بلکه آتش می‌‌افروزیم .... !!
دوستان عزیزم در این دنیای مجازی ! 
که برای من مجازی نیست و خیلی‌ هم حقیقی‌ هست  .... 
چه اونهایی که افتخار آشنایی حضوری باهاشون رو داشتم و چه اون عزیزانی که هنوز این افتخار نصیبم نشده و هنوز از نزدیک ندیدمشون .... از همگیتون سپاس دارم ، 
سپاس برای مهرتون به دیگر انسانها که من هم یکیشون بودم ، 
سپاس برای این که به مردم میهنتون اونقدر علاقه داشتید که نمیتونستید از احوال شون غافل باشید و به در و دیوار زدید تا بتونید خبری هرچند کوتاه از اونها داشته باشید ... 
سپاس برای این که در قلبتون در هر کجای جهان که هستید یک ایران کوچک ساختید تا ایران نمیره و به هر کجا که رفتید رنگ و عطر ایران رو به اونجا بردید و انسانهای اون منطقه رو به این رنگ و عطر آغشته کردید ، 
از ایران و از تاریخ ایران براشون گفتید .... 
و از این که بهار همیشه در راه هست و بهار ما هم با نوروز از راه میرسه!! ما هم خواهیم توانست روزی جشن بگیریم و آزادانه با هم دست بدیم و یکدیگر رو با هر عقیده و مرامی‌ به آغوش بگیریم و بپذیریم که یک ملت هستیم با میلیونها عقیده و باور ... 
سپاس برای این که مام میهن رو تنها نگذاشتید و اگر چه در داخل
میهن نبودید اما همواره اونجا بودید و با غم اون ملت غم خوردید
و با شادیشون شادی کردید...  
و اون عزیزانی که در داخل میهن هستند !!
سپاس صمیمانه ی من نثار خاک پای شما که اون همه سختی کشیدید ولی‌ مام میهن رو رها نکردید ... 
ما خارجه نشینان و شما ساکنین داخل میهن هر دو مانند دو بال یک پرنده هستیم که همگام با هم به سوی فردای بهتر در پروازیم ... و بی‌ شک به زودی به قله ی قاف روزهای زیبا خواهیم رسید !!
برای با هم بودن حتما نباید کنار هم باشیم .... چرا که بیش از هر چیز قلب هست که وقتی‌ با هم شد یک لحظه هم از یکدیگر غافل نیست .... آری یاران ما همگی‌ یک ملت هستیم با باورهای زیبایی که از نیاکانمان به جا مانده ! و چنانچه زرتشت بزرگ گفت : من برای جنگ با تاریکی‌ شمشیر بدست نمیگیریم ، بلکه آتش می‌‌افروزیم .... 
سپاس از شما سرورانم که آتش مهر را همواره در دلتان روشن نگه داشتید .... دوستتان دارم و در سال جدید بهترین و پر نور‌ترین روزها را برایتان آرزومندم .... 
همراه کوچک شما 
مجید رحیمی ( شاپور فرخزاد ) ۳۱ دسامبر ۲۰۱۲ مونیخ