به جبران گذشته !!

آلا  ای آنکه نادانسته رفتی‌
به راهی‌ که در آن غم بود و هرمان  
چگونه آنچنان آرامشت را    
به غوغا داده بودی بهر سامان ؟    
کجا پنهان نمودی منطق ت را    
که سر تا پا شدی یکباره ایمان        
ز شادی زیادی بود شاید    
پناهنده شدی بر قوم افغان    
برویت موی بسیاری برویید      
چه بوده پشت این موی تو پنهان ؟
به نام ریش و با نام عبادت    
شکستی دست و پای نیک‌ کاران  
به شلاق و شکنجه می‌‌کشیدی    
چو موی دختری گشته نمایان    
جوانی که به عشق بوده مؤمن    
کشاندی پای دار و کنج زندان        
چکاندی خون ملت را مبادا      
کسی‌ آهسته گوید از بهاران      
ندانستی که حتی مرده‌ها هم    
بگویند با ابد از صبحگاهان      
شب از سر چون گذشت، این سپیده  
تو را پاکیزه‌ کرده از دو چشمان    
نظر چون افکنی بر عمر رفته    
شوی شرمنده از روی عزیزان    
آلا  ای نادم ! ای از پا نشسته    
بیا بیرون ز دخمه زیر باران  
ببین این نسل قربانی چگونه    
نهد بر دست یاری دست یاران    
ز نو این خانه را از پایه سازد      
بنامد خانه را با عشق ایران    
تو هم از بهر جبران گذشته      
بخوان آزادی را با جوانان  !
مجید رحیمی ۱۷ اکتبر ۲۰۱۲ مونیخ