ای آنانی که هنوز در خوابید!
ای مسافر غریب، در دیار خویشتن
با تو آشنا شدم، با تو در همین مسیر
این تویی در آن طرف، پشت میله‌ها رها
این منم در این طرف، پشت میله‌ها اسیر
دست خسته مرا، مثل کودکی بگیر
با خودت مرا ببر، خسته‌ام از این کویر...
یا در باره ی جنگ و دشمن تراشی‌های این نظام جنگ دوست میگوید:
"شهیدی که بر خاک می‌خفت
سرانگشت در خون خود می‌زد و می‌نوشت
به امید پیروزی واقعی
نه در جنگ
که بر جنگ"
قیصر امین پور نه تنها در شب‌های شعر سالانه آیت‌الله خامنه‌ای شرکت نمی‌کرد، که حتی یک بار در همان شب دیدار شاعران دولتی با آیت‌الله خامنه‌ای، به پای سخنرانی محمد خاتمی در موزه قرآن رفت!
او که گوئی با دیدن این همه درد در اجتماع و شناختن بانی آن به خود آمده بود سرود:
شعاع درد مرا ضرب در عذاب کنید
مگر مساحت رنج مرا حساب کنید!
و یا
درد، حرف نیست
درد، نام دیگر من است
من چگونه خویش را صدا کنم؟
---------------------
-------------
ای کسانی که نمیخواهید بدانید که سپیده دمیده است و همه بیدار شده اند به غیر از شما! سعی در بیداری خود کنید که تا با این سیل بیدار به فنا نروید!
مجید رحیمی ۲۸ دسامبر ۲۰۱۳ مونیخ
No comments:
Post a Comment