بی هیچ تعارفی با تمام وجود ارادتمندت هستم!
که کم نیستند کسانی که هنر خنداندن دارند!
و نه برای آنکه ما را سرگرم کردی...
که باز بسیارند کسانی که سرگرمت میکنند!
باز نه برای آنکه به ما چیزها آموختی...
که بسیارند آموزگارانی که بسیار آموختند!...
فقط برای آنکه آنچه را که گفتی زیستی! و این زیباترین درسی بود که به من دادی!
همیشه برایم مثال زدنی هستی آنجا که گفتی: خوشبختانه کارم با اقبال مردم روبر شد! اما اگر حتی اینجا پیتزا دلیوری می‌کردم هم با این شرایط میهنم به زادگاهم بازنمیگشتم!
و این یعنی ایمان به باور زیبای خود داشتن...
چقدر کم هستند مانند تو در اجتماع امروز ما پرویز عزیز!
و چه زیباست که تو هستی ...
با مهر مجید رحیمی- مونیخ
No comments:
Post a Comment