!! یکی‌ از آخرین سروده هام رو تقدیم می‌کنم به بیت معمر قذافی ثانی‌

شهاب و سپاه و معمر قذافی ثانی‌!!

ای آنکه آرمیده ، تا عملت کهکشان


از سخنت، خود ببین، خشم و خروش زمان 

بارگه سخیفان شد آن سرای والا 

چه خوش بگیرد ترا، پایان اگر این جهان



مور نیازرده ای، لیک بحد، آدمی‌

سر داده ناله‌ها از دست تو پیر و جوان

هرآنچه بنموده‌ای ، حکم الاه تو بود 

یا آنکه بوده شاید ، در آن دست دیگران؟



ما همه بیگانگان! دشمن افکار تو 

ای دشمن اهورا وی خصم جان ایران

خودی تو که باشد جز این سپاه اندک ؟

خودی ما ندا و، سهراب و همچو اشکان



سپاه ناچیز تو که بیش بیند از تو

به سوی ملت آید از تو و از جمکران

و آنگه سپاه ایران به همراه شهابت

 راهی‌ ماهت کند با صلوات و قران!!
مجید رحیمی ۱۰ اکتبر ۲۰۱۱ مونیخ