دریاچه ی نمک اورمیه را میخشکانند تا ایران را شوره زار سازند
اما غافل از آنان که همین دریاچه آرامگاهشان خواهد گشت
--------
--------
ز دریای نمک تا رفتن تو
نباشد یک قدم بیش ای سیاهی
تمام کشور جم شوره زاری
شده از بودن تو ای تباهی
تو ایران را نمودی ملک دشمن
مگر باشد ز این برتر گناهی ؟
تو ملت را نمودی دشمن هم
به نامهای بسیجی و سپاهی
ندانستی که آن مامور جانباز
دهد گر هم به جانت جان پناهی
از آن باشد که گوید خادم استی
جز آن بی ارزش و هموزن کاهی
نمیدانی مگر ؟ دیگر تمام است
ترا این ره که بوده ، کوره راهی
به دریای نمک غرقت نماید
همان آه یتیمان! وه چه آهی
کنون باید ببینی کان بسیجی
چه‌هایت می‌کند در صبحگاهی
به قلاده کشد بر روی خاکت
چه باشی رهبر و سلطان و شاهی !!
مجید رحیمی ۴ سپتامبر ۲۰۱۱ مونیخ
No comments:
Post a Comment