این سور نورانی سه شنبه ی آخر سال در طول این ۳۲ سال دوران سیاه تاریخ کشور ما همواره بزرگترین دشمن این نظام ضد ایرانی و ضد فرهنگ ایرانی بوده است ! چرا که به استقبال نوروز میرود و بدیها و زشتیهای سال کهنه را در آتش میسوزاند !! و این در حالی است که این سپاه شب پرست و کینه توز همواره دلها را لبریز از تنفر وکینه خواسته است!!
به پا کردن آتش و پریدن از روی آن که به معنای سوزاندن زشتیها و گذشتن از روی آنها و به فراموشی سپردن کدورت هاست ، دل را آماده پذیرش عشق و مهر و صفا مینماید و با آمدن بهار این صفا و زیبایی و مهر به اوج خود میرسد که این درست همان چیزیست که این سیاهی پرستان با آن در نبردی صدها ساله هستند و اکنون که بر مصدر قدرت نشسته و اهرمهای سیاسی ، اقتصادی و حتی مذهبی را بدست گرفته اند با تمام نیرو و توان سعی بر آن داشته و دارند تا این فرهنگ را برای همیشه از میان بردارند .... البته همه میدانیم که برای جایگزین کردن یک ایدئولوژی ، سنت ، دین ، مذهب و زبان میبایست آن ایدئولوژی ، دین ، سنت و زبان رایج را نخست به زشتی وبدی معرفی نمود و پیروان آن را به پستی نام برد تا با کنار زده شدن آن جایی برای محصول جدید بوجود آید !! فراموش نکنیم که نه ملت مصر و نه سوریه و نه بسیاری دیگر کشورها هیچکدام نه عرب بودند و نه زبان عربی داشتند ! اما از همین طریق با فاصله انداختن میان نسل دوم و سوم و چهارم و با به فراموشی سپردن سنت و زبان نیاکانیشان
زمینه را برای تغییر زبان ، دین ، و سنت ایجاد کردند و اینچنین سرنوشت یک سرزمین را تغییر داده و به بیراهه کشاندند!!
----
اما این افتخار ما ملت ایران است که در طول چهارده قرن نه تنها نتوانستند از ما سنت و فرهنگ و تاریخ مان را بگیرند که هر روز بیشتر فرزندان این سرزمین به گذشته ی خود نظر افکنده و زیباییهای بیشتری را از آن استخراج نمودند و به جهان نمایندند و اینچنین نبردی هزار و چهارصد ساله تا به امروز ادامه یافت . و اما امروز مائیم و یک گنجینه ی گران بها ، یک تاریخ شکوفا و یک فرهنگ مهر پرور و انسان دوست که پیام آورش سه اصل شادی ، اندیشه و مهر را ترویج مینماید که بنیان هستی انسان نیک صفت است که برای زنده و پایدار ماندن آن نیاکان ما سختیها کشیدند ، تن به مهاجرتها دادند و حتی جان خویش را فدا نمودند ! اما همواره این امید را در دل داشتند که در پس این تلاشها این فرهنگ و این زبان و این راه و روش زندگی و جهان بینی ایرانی - آریایی نسل به نسل و سینه به سینه به آیندگان رسانده گردد تا شب و سیاهی نتوانند بر این سرزمین و این مردم حکم برانند
----
شوربختانه اما بیش از ۳۰ سال است که این کابوس رخ داده و آنچه نیاکان ما در برابرش ایستادند و جنگیدند و جان دادند حادث شد و ملتی اسیر یک قوم وحشی گردید !! اما خوش بختانه این تمام ماجرا نیست ! چرا که فرهنگ ایرانی زاینده است ! و این زایندگی پس از سی سال رویشی نوین را جوانه زده است که اکنون نشانههای آنرا در خیابانهای میهن میبینیم ! که جوانان در برابر سپاه اهریمن میخواهند ایرانی بمانند ! میخواهد انسان و آزاد باشند و میخواهند فرهنگ نیاکانی خویش را در باور خود جای گزین نمایند چرا که ۳۰ سال فرصت داشتند تا آنرا بازبینی نمایند و آنرا در برابرفرهنگ وحشیگری و ضد بشری قرار دهند تا برتری آنرا خود ببینند و تجربه کنند
----
یکی از نشانههای این فرهنگ چنانچه گفته شد جشن چهارشنبه است که نظام همواره آنرا تحقیر نموده است ولی ملت از نخستین روزهای عمر این نظام ضد زیبایی و خوبی و مهر همواره این جشن را برپا نموده و آنرا گرامی داشته است !! و به همین منظور من این ترانه را برای بزرگداشت این جشن ملی سرودم که بر آهنگی سوار گشته و بزودی از استودی صدابرداری خارج و در دسترس شما عزیزان هم میهن و هم
!فرهنگ قرار خواهد گرفت پاینده باد ایران و فرهنگ و ملت ایران
------------
شب چهارشنبه سوری !!
نکنه که از یاد ببری سنت دیرینه مونو
نکنه یه وقت نگه داری تو سینه باز کینه مونو
شب چهارشنبه سوری بیا تا بوته جمع کنیم
از مهر همسایه بیا پر بکنیم سینه مونو
بوتهها رو کنار هم واسه آتیش بازی بچین
سر گذر برای دل فالگوش این و اون بشین
بچههای محله رو دوباره داد بزن بیان
میون شعله کینه و بدی دیروز رو ببین
تا که شب از راه برسه نوبت قاشق زنیه
یه سنت قشنگیه هر چی که هست میهنیه
وقتی هیاهو میکنن بچهها با کاسههاشون
شادی این قاشق زنی حقیقتا دیدنیه
آخر شب کاسهها رو با هم دیگه یکی کنیم
قانع به هرچی که داریم دلا مونو یکی کنیم
به هم دیگه شک نکنیم حتی تو تاریکی شب
تو زندگی سلامتی برای هم کنیم طلب
بشیم یه لشکر واسه ی حفاظت از میهنمون
واسه وطن فدا کنیم دار و ندار و تنمون
بشیم دوباره میهنی برنگ فرهنگ غنی
تا بدونه جا نداره میون ما دشمنمون.
مجید رحیمی - مونیخ
No comments:
Post a Comment