به راستی چه کسی گمان میکرد که رهبر انقلاب البته شکوهمند
( اصطلاح سعیدی سیرجانی ) آیت الله خمینی نه بعد از فروپاشی این نظام که در همین رژیم و توسط پیروان و مریدان خود او چنین به افتضاح و تمسخر کشیده شود ؟
در طول تاریخ هزار و چهارصد ساله ی حکومت اسلام بر سرزمینمان ایران بسیاری از بزرگان و دانایان این سرزمین مانند حلاج‌ها ، ناصر خسرو ها، نعیمی‌ها و نسیمی‌ها تا کسروی‌ها و شفا‌ها کمر همت به روشنگری و فاشسازی بستند و برخاستند و در این خیزش جان خویش را نیز فدا ساختند ، اما حتی یک هزارم کاری که آیت الله خمینی به انجام رساند را نتوانستند به ثمر برسانند !!
خمینی از این جنس بود و از همین چوب تراشیده شده بود پس بهتر از هر کسی میتوانست این مهم را به انجام برساند ! حال زمان به سرانجام رسیدن خود امام است که فقط و فقط توسط کسانی انجام می‌گیرد که از همین چوب تراشیده شده باشند و قالب‌شان از این جنس ریخته شده باشد !! هر کسی اگر غیر از اینها این کاری که این مریدان امام انجام دادند انجام میداد به هیچ وجه این اثر را نمیتوانست از خود پشت سر بگذارد !!
امام مقوایی در زمانی پا به صحنه نهاد که رژیم در حال
هارت و پورت است و هنوز نفس‌های ماندن خود را
با اتصال بر ناف او حیاط می‌بخشد !!
آیا این عمل سران این نظام البته مقدّس از روی حماقت بود یا یک خودکشی برای فرار از مرگ حتمی ؟
هر چه که بوده باشد را باید به فعال نیک گرفته و پوشالی بودن و پوشالیتر شدن این نظام را جشن بگیریم و بیش از پیش به دمیدن خورشید صبح فردای این نظام ایمان بیاوریم !!
مجید رحیمی ۸ فوریه ۲۰۱۲ مونیخ
No comments:
Post a Comment