دوستان و دوستداران دکتر محمد عاصمی

مراسمی بزرگداشتی که با زحمت تمام برای زنده یاد عاصمی تدارک دیده بودیم متاسفانه محکوم به کنسل شد

دستان نظام اسلامی و سانسور و خفقان این رژیم حتی ما را در ۶۰۰۰ کیلومتری خلافت اسلامی نیز رها نکرده و افرادی را به درون این جمع فرستاده تا این مراسم را به آن گونه‌ ای که می‌‌ خواهند برگردانده و عاصمی را آن طوری که خوش دارند بنمایانند !! و ما با هم نظری همسر استاد عاصمی و سخنرانان دعوت شده تصمیم گرفتیم تا این برنامه را منتفی اعلان نماییم ... در چند روز آینده اعلامیه‌ ای در همین راستا به دست چاپ خواهیم سپرد و در اختیار شما عزیزان قرار خواهیم داد. سیاهی زمستان همیشه بر ذغال میماند !! و اکنون این شعر را که برای استاد عاصمی سروده‌ام تقدیم می‌کنم

نام فانوسی تو

هرچه با یاد تو درگیر شدم تا که مگر
برهانم دل خود زین غم جانانه نشد
خانه‌ای ساخته از عشق تو این سینه ی من
که در آن خانه بجز نام تو افسانه نشد

چه کس آوای تو بشنید و نشد مست ز آن؟
چه کسی‌ مست شد و همدم پیمانه نشد ؟
تو همان سرو بلندی که در این دشت نمک
همدم خار شد و همره بیگانه نشد

نام فانوسی تو همسفر رهرو شب
ز فراغت چه کسی‌ شنیده، دیوانه نشد ؟
زانکه از بودن مردان و زنانی چون تو
دشمن آمد بدرون ، صاحب این خانه نشد !
روز پرواز عاصمی ۲۰۰۹/۱۲/۱۱ مونیخ