وقتی چنین انسانهای آزاده و شجاعی را میبینم که چشم در چشم دشمن میدوزند و سخن‌شان را به زیباترین فرم بیان میکنند ، از خودم خجالت میکشم که در آرامش و آسایش نشسته ام و از ترس سکوت کرده ام ... می‌خواهم خود را در برابر آینه قرار دهم و به چشمان خود خیره شوم و از شرم در خود آب شوم ... چرا که اگر دل من ایرانی برای ایران نتپد همان بهتر که نتپد !! باید برخیزم .. باید خود را از خجالت و شرمی که برایم عذاب وجدان شده است برهانم باید سبز شوم و میهنم را سبز نمایم حتی اگر این سبز شدن بقیمت جانم تمام شود ... می‌خواهم ایرانی باشم و ایرانی بمیرم چراکه ایرانی بودن یک باور است ...ای انسانهای آزاده!! اگر برای شرافت و شخصیت خود ارزش قائل هستید خود را به هیچ مبلغی نفروشید حتی اگر این مبلغ به قیمت از دست دادن جانتان باشد ... پاینده باد ایران ... جاودان باد باور به ایرانی بودن... مجید رحیمی- مونیخ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment