سهم من از عشق تو!
غایب همیشه حاضر ز چه بی‌ وفا ترینی؟..
ز چه صد گله نمایی که چرا چنین غمینی؟!.
تو اگر وفا نمایی،دل خود شادنمایی!..
ز وفای دل شادت نگری چه نازنینی...

همه شب بوی تو دارد نفسم درون سینه...
که مرا چنین صفایی که چو دژ مرا امینی...
به خود این جمله بگویم همه دم ز جانب تو...
عشق زیبای من هستی‌ که مرا به ره‌ کمینی...

چو شبی گذشتم از ره‌ که تو شایدم بیابی...
چه بگویم که نخواهی دگرم چهره ببینی‌ ؟!.
گرچه دل سیر شدستی و از این مهر گسستی...
دگرم عجب نباشد! که تو پیوسته همینی‌!..

من همانم که توگفتی‌ چو درخت پیر این دشت...
قطره‌های اشک،باران، ریشه در چون تو زمینی‌...
چکنم با که بگویم ؟که تو این بوده و هستی‌...
گل بی‌ وفای زیبا! ز چه حکّ بر این جبینی ؟!..

مجید رحیمی ( شاپور فرخزاد ) ۳۱ جولای ۲۰۱۰ مونیخ