به چه چیز این جوان مینگرید ؟!
به شجاعتش و یا به غیرتش ؟
آدمی چون بنگرد این صحنه را
میشود افزون غم بر حیرتش
درد بر جان مینشیند همچو تیغ
زهر گردد همچو شهد زین آمیق
دل ز حیرت میشود بازاز تپش
با لبی بسته کشد فریاد ، جیغ
تا که این عالم بداند درد ما
عالم ما غرق گردد بی صدا
چشم ما هم میدود سؤ روی عشق
ز پی آزادی چشم ندا !!...
(شاپور فرخزاد) مجید رحیمی - مونیخ
12.04.2010