با اندوه فراوان به اطلاع دوستان و عاشقان هنر و ادب و فرهنگ ایرانزمین میرسانم که یکی از بزرگترین تلاش گران این پهنه به ابدیّت پیوست! ...
دکتر محمد عاصمی متولد ۱۹ فوریه ۱۹۲۵ در شهر بابل در روز جمعه ۱۱ دسامبر ۲۰۰۹ در شهر مونیخ چشم از جهان فرو بست . او یکی از ستارگان دنیای ادب و هنر سرزمینمان است که از دورترین ایام و از جوانترین روزگار عمر خود بر روی صحنه بود ، او که از شاگردان استاد عبدالحسین نوشین بود با صدایی دلنشین و گرم آثار خود را به گوش جان شنوندگانش مینشاند.
محمد عاصمی آموزگاری ابدی بود که تا آخرین روزهای عمر نیز دست از این خدمت مقدس برنداشت. آخرین سخنرانی وی در شهر مونیخ بود که در شب شاهنامه در روز ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۹ همراه با دکتر مسعود عطائی و استاد محمد شمس و این بنده اتفاق افتاد. از این که این افتخار را داشتم که با چنین مرد بزرگی بر روی صحنه حاضر شوم به خود میبالم ، و بیشتر از آن به این افتخار می‌کنم که شانس این را داشتم که در آن شب افتخار میزبانی این بزرگان را داشته باشم. از دکتر محمد عاصمی آثار بسیاری باقیست که میتوان به خاطرات یک معلم و سیما جان و همینطور به دکلمه ی اشعار مسعود عطائی بنام "صدای دوست" و صدها مقاله و نوشته اشاره کرد. بزرگترین شاهکار محمد عاصمی انتشار فرهنگ نامه ی کاوه بود که به مدت ۴۵ سال بی وقفه آن را به انجام میرساند.
یاد عاصمی همواره در کلام و نوشته‌هایش و همینطور در دل دوستانش جاودان خواهد ماند.
روز خاک سپری این بزرگ مرد روز جمعه ۱۸ دسامبر خواهد بود !! مجید رحیمی
4 comments:
تسلیت میگویم و یاد ش گرامی باد
زری جان ! من دکتر عاصمی را ۲۰ سال است که میشناسم و ۲۰ سال است که از او چیزها می‌‌آموزم ! هیچکس را ندیدم که مثل این مرد آزاده و دانا و میهندوست باشد ! هیچکس را ندیدم که چون او خود را تا آخرین لحظه فدای آرمانش نماید !! و حتی فرش مزللش را به نصف قیمت بفروشد تا بتواند مخارج کاوه ماهنامه ی معروف ش را بپردازد ... روانش شاد باد که اختری بود بر آسمان انسانیت و فرهنگ و ادب ایران ... فردا جمعه ۱۸ دسامبر ساعت ۱۴ خاکسپاری اوست
چه دردناک است انسانهای شریف و ادیب ین چنین آرام و بی سر و صدا خاموش می شوند و جامعه در بی خبری از از دست رفتن آنها بسر می برد. سیامک ستوده
Siamak aziz dorud bar shoma ke be yaad ostad hastid.. rawanash shad baad
Post a Comment